اثر گیاهان پوششی پاییزه و بهاره بر کنترل علف‌های هرز چغندرقند

به منظور بررسی توان گیاهان پوششی در مهار علف‌های هرز مزارع چغندرقند، دو آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور (کرج) در سال‌های 1387 و 1388 به اجرا درآمد. هر دو آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شدند. در آزمایش اول، گیاهان پوششی چاودار، جو، گندم و تریتیکاله در پاییز کاشت و اثرات آنها در بهار بر جمعیت علف‌های هرز چغندرقند مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم، نوع گیاه پوششی و زمان کاشت آنها تغییر داده شد. در سال اول گیاهان چاودار، جو، گندم و تریتیکاله و در سال دوم جو، تربچه روغنی و شبدر برسیم در بهار کشت و اثر آنها بر جمعیت علف‌های هرز ارزیابی گردید. در هر دو آزمایش، اثر تیمار گیاه پوششی با سه شاهد (وجین کامل، عدم وجین و کنترل علف‌های هرز با استفاه از علف‌کش) مقایسه شد. نتایج حاصل از آزمایش اول حاکی از برتری گیاه جو در مهار علف‌های هرز بود، به طوری که وزن خشک علف‌های هرز در این تیمار به میزان 22 و 78 گرم در متر مربع، به ترتیب برای سال های 1387 و 1388 بود. علاوه بر این، عملکرد چغندرقند در این تیمار (با میانگین 3/29 و 7/48 تن در هکتار به ترتیب برای سال‌های 1387 و 1388) با عملکرد آن در تیمار شاهد برابر بود. بر اساس نتایج آزمایش دوم، کاشت گونه‌های باریک برگ در بهار سال اول نتیجه رضایت بخشی به دنبال نداشت و تفاوت گونه‌های پوششی در کنترل علف‌های هرز معنی‌دار نبود. تغییر گیاه پوششی در سال دوم نیز تغییر چندانی در نتیجه آزمایش نداشت و در این سال گیاه جو (با میانگین 7/21 گرم در متر مربع) همچنان کمترین وزن خشک علف‌های هرز را داشت، اما تفاوت عملکرد چغندرقند در تیمارهای گیاه پوششی معنی‌دار نبود. نتایج کلی این آزمایش نشان دهنده برتری گیاه پوششی جو در کنترل علف‌های هرز مزارع چغندرقند بود.